مراسم پیر شهریار یا پیر شالیارمراسم و جشنهای سنتی در میان کردان دیده میشود که ریشه در باورهای اساطیری و ادیان باستانی ایشان دارد. برگزاری جشن عروسی پیر شالیار از آن جمله است.جشن عروسی پیر شالیار (شهریار) مراسمی بسیار کهن است. اگرچه این مراسم در طول زمان با تغییرات بسیار مواجه بوده، ولی ریشههای کهن اساطیری خود را به خوبی حفظ کرده است در منابع مکتوب تاریخی آمده است: پیر روحانی از مغان زرتشت به نام پیر شالیار نزد مردم اورامان بسیار محترم است و کتابش را به بیگانگان نشان نمیدهند و کلماتش به جای ضربالمثل به کار میرود. جشن بزرگ مردم اورامان در بهمنماه که سال روز ازدواج اوست برگزار میشود.این مراسم هر سال در بهمنماه، در آغاز چله کوچک، در سه مرحله و طی سه هفته انجام میشود.در اولین هفته بهمنماه، گردوهایی که از باغ پیر شالیار چیده شده، برای اهالی ارسال میشود و به این ترتیب اهالی از شروع مراسم با خبر میشوند.در دومین مرحله مراسم، که شب چهارشنبه بعد آغاز میشود بچههای روستا پیش از طلوع آفتاب به پشت بام میروند و با خواندن اشعار و گرفتن هدایایی از اهالی، خبر از برآمدن خورشید و آغاز مراسم قربانی میدهند. با طلوع اولین اشعه آفتاب، نوبت ذبح گوسفندان و گاوهای قربانی در بین اهالی، شب هنگام همه مردان در خانه پیر جمع شده، گروه گروه در جایگاه مخصوص طایفه خود مینشینند و برای تبرک رشته تسبیح چوبین دانه درشت و تخت گیوه به جای مانده از پیر را میبوسند. سپس مراسم نواختن دف و گفتن ذکر آغاز میشود.در سومین جمعه بهمنماه، مردان نانهایی را که به شکل قرصهای طلایی رنگ از آرد گندم و مغز بادام کوبیده تهیه شده و با گیاهان خشک چون ریحان و سیاهدانه تزیین شده است، بر سر مزار پیر شالیار میبرند و پس از جمع شدن بر سر مزار پیر، نانها را روی هم میریزند و آنها را خرد کرده، با ماست بین حاضران تقسیم میکنند.هر سال در دومین هفته اردیبهشت، اهالی اورامان و رستاهای مجاور به رسم تبرک و برای شفای بیماران قطعهای از تخته سنگ کنار مزار پیر شالیار را میکنند و با خود میبرند و بر این باورند که کرامت و پیر شالیار باعث تبرک این سنگ شده و هر سال دوباره سبز خواهد شد.به نظر میرسد این مراسم که هم زمان با جشن سده بر پا میشود یادگار روزگار پرستش مهر در این سامان است. مراسمی که در آن ایزد مهر برکت بخشنده رادر چهلمین روز زایشش، در آن هنگام که زمین آغاز به دم زدن میکند و گوسفندان بار بر زمین مینهند، میستاید و با ریختن خون قربانی یاد ایزد حامی دهقانان و تولیدکنندگان را که با کشتن گاو باعث برکت کشت و دام و روییدن رستنی و گیاهان سودمند و خرمی و شادی ما در زمین میگردد، گرامی میدارد و پیروان او در مهرابههای باستانی بقایای متبرک را که در شمعدان سنگی است بر سکوهای چوبی پاس میدارند و جانشین او پیری